Gemeen beekje

Een weekend is altijd een goed moment om weer eens wat films te kijken. Dit weekend, met al het nare weer was daar vooral erg geschikt voor. Vrijdag, bijvoorbeeld, was bij uitstek een mooie stop-eens-een-DVDtje-in-de-speler dag. Daarom keek ik vrijdag 'Red Dust' (met Chiwetel Ejiofor, overigens, bekend als de bad-guy uit Serenity), een film over een zaak die voor de waarheidscommissie in Zuid-Afrika komt. Een mooie film, die alleen wat traag op gang komt en de kijker op een enkel moment na niet buitengewoon weet te betrekken bij wat er op het scherm gebeurt. En dat is gek, want de gebeurtenissen zijn toch vrij heftig. Pak voor een écht goede film die zich afspeelt rond verschrikkingen in Afrika dan toch maar liever 'Hotel Rwanda'. Dat is wél een echte topper.

Zaterdag was het tijd om spontaan eens een bezoekje te brengen aan 'Harry Potter and the Goblet of Fire'. Dat bleek nog niet makkelijk, want de bioscoop was uitverkocht en er waren alleen maar enkele kaartjes over die nog niet opgehaald waren door mensen met een reservering. Na wat wachten, konden we toch kaartjes bemachtigen en gingen we zelfs als één van de eersten naar binnen. Prima zitplaatsen met mooi uitzicht op het scherm waren onze beloning.

Ik ging de film bekijken met een flinke dosis terughoudendheid. Ondanks dat schrijfster J.K. Rowling geen literair talent is, lees ik de Harry Potter boeken toch met zeer veel plezier. De boeken bevatten 'magie' (van het figuurlijke soort) dat zich niet makkelijk naar het scherm laat vertalen. Ook de in de pers bejubelde derde film vond ik flink tegenvallen. Daarom was ik blij verrast dat deze film me wél beviel. De regisseur van 'Four Weddings and a Funeral' bleek uitstekend in staat de sfeer te kunnen vangen van het boek, ondanks dat veel zaken uit de ruim 700 pagina's tellende pil vakkundig geschrapt waren. Misschien hielp het dat de beste man net als Rowling Brits is?

De kracht van het boek, en ook de film, is dat het ditmaal echt menes is in de wereld van Potter. De personages blijken feilbaar, Dumbledore blijkt niet alwetend en de duistere dreiging van Voldemort en zijn Death Eaters zijn het hele boek (film) voelbaar. Ineens is Hogwarts en de leuke wizard community geen veilige plaats meer waar alles toch wel goedkomt en dat maakt het verhaal spannender én beter.

Wat bovendien opvalt is dat de jonge acteurs de buitengewoon gare acteerprestaties uit de vorige drie films achter zich hebben gelaten. Vooral Emma Watson, als Hermione valt in positieve zin op, en dat maakt de film als geheel een heel stuk dragelijker.

Ijzersterke acteerprestaties van jonge acteurs vinden we ook in het drama 'Mean Creek' dat ik op zondag een plekje in de DVD speler gunde. De film verhaalt over een groepje kinderen die wraak willen nemen op een bekende pestkop tijdens een dagje peddelen op een beekje ergens in Amerika. Veel meer vertellen zou de film verpesten, maar geloof mij maar als ik zeg dat het dagje voor flink wat drama zorgt in de jonge levens van de hoofdpersonen. Iedereen heeft problemen (uiteraard), en dat zorgt natuurlijk voor spanningen en onverwachte gebeurtenissen. Ook hier is een trouwens weer een jonge actrice die in positieve zin opvalt. Actrice Carly Schroeder (uit '90) was in de film pas 14, maar acteert als iemand met jaren ervaring in het vak.

Zoals wel vaker, bleek de laatste film de uitschieter van het weekend. Harry Potter is natuurlijk erg leuk (en ga ik absoluut nog een keer kijken in de bioscoop), maar Mean Creek heeft als film toch een stuk meer te vertellen. Ren dus naar je videotheek en neem de film eens mee. Als het van de week dan weer stormt, regent of sneeuwt, dan heb je in elk geval iets leuks te doen.